پایان نامه بررسی میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و جمهوری اسلامی ایران در 155 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

چکیده

در منظومه هندسی حقوق بشر، حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به یک سلسله حقوقی اطلاق می شود که به منظور رفع بی‌عدالتی‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برای فرد شناخته شده است.

حقوق مذکور در میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برآمده از رقابت میان بلوک شرق و غرب در دوران جنگ سرد است در ­آن دوران تدوین هرگونه معاهده یا میثاق و کنوانسیون بین‌المللی در چارچوب سازمان ملل متحد که پس از جنگ جهانی دوم به شکل کنونی خودشروع به کار کرده بود، بیشتر براساس ایدئولوژی و دیدگاه‌های دو جهان شرق (سوسیالیستی) غرب (لیبرالیستی، سرمایه داری) بوده است؛ که حتی میثاق حقوق مدنی و سیاسی و میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هم از این قاعده مستثنی نبوده‌اند، تا جایی که بیشتر نظریه پردازان میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را واکنش متقابل نظام سوسیالیستی شرق به میثاق حقوق مدنی و سیاسی جهان غرب دانسته‌اند، که در نتیجه همین رقابت‌ها تدوین کنندگان قواعد حقوق بشر نتوانسته‌اند این حقوق را در قالب یک متن مشترک و پیمان واحد ارائه دهند بنابراین برای اینکه اقناع و رضایت خاطر دو طرف جلب و موانع سر راه تدوین قواعد بین‌المللی حقوق بشر مرتفع شوند، ناچار به تصویب دو متن مذکور یعنی حقوق مندرج در دو میثاق حاضر شدند.

دراین نوشتار بر آنیم که علاوه بر ارائه تبیین مفهومی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بشر، به مطالعه تطبیقی این حقوق در نظام حقوقی ایران پرداخته و در نهایت با عنایت به ماهیت متن میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و نظام گزارش‌دهی ادواری اعضا به دلایل تأخیر یا عدم ارائه گزارش از سوی تعدادی از اعضای میثاق از جمله جمهوری اسلامی ایران در سر موعد مشخص شده از سوی کمیته میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بپردازیم.